Trip 1. Nelson-Dunedin

Na 3 weken Nelson op reis richting Christchurch met een tussenstop in Kairkoura. Daar hadden we 4 jaar geleden een walsvistocht gedaan en onze magen konden destijds de deining van de oceaan goed verdragen, dus dat sloegen we nu over. Na een nachtje vertrokken we naar Christchurch en hadden zo de afstand Amsterdam Parijs afgelegd. Wat een ruimte, wat een leegte. Op weg naar Christchurch hebben we door de bergen moeten rijden. Wat een zigzag, met links van je steeds de oceaan. In Christchurch gingen we natuurlijk het centrum bekijken, wat 2 jaar geleden door de aardbeving is getroffen. Grote delen van het centrum waren afgezet, opgebroken wegen hebben we niet meer gezien maar we hebben aan de rand van een groot winkelcentrum nog wel uit het lood gezakte winkels gezien. Binnen de omheining zagen we nog een ingestort gebouw, van de kathedraal stond alleen nog een torentje en een stukje muur en andere grote gebouwen waren verzakt en niet meer in gebruik en ook nog niet afgebroken. Op de plek waar de winkels waren geweest was nu een geweldig groot containerwinkelcentrum ontstaan, met het welkomstbord Welcome to containercity. (sorry nog even geen foto's, weet niet hoe dat moet, komt later wanneer we weer in Nelson zijn).
Wij zaten in een motel zo'n 5 km buiten het centrum waar ze geen last van de aardbeving hadden gehad.
De volgende dag zijn we met de Kiwirail van Oost naar West gereden: Christchurch <> Greymouth. 4,5 uur heen en 4,5 uur terug. Het was een machitge reis. Na 1,5 uur reden we alleen nog maar door de bergen en 15 tunnels, waarvan er 1 8,5km lang was. En daar zaten we 14 minuten in.Onderweg hebben we de meest prachtige vergezichten, ravijnen, valeien en rivieren in de diepte kunnnen bewonderen. De luxe trein had een open wagon en daarvandaan konden we de mooiste foto's links en rechts nemen en de trein reed dan vaak wat langzamer. (foto's weer later) Na een uurtje in Greymouth gingen we weer terug, wat toch weer anders was en na afloop waren we bekaf.
Na Christchurch op weg naar Akaroa, op dezelfde hoogte maar een ong 100 km richting de kust. De laatste 18 km moesten we om een oude vulkaan heen en dat waren korte, steile, bochten en dat 18 km lang.brrrrr. Akaroa was een leuk plaatsje en we hebben 2 prachtige zonnige dagen gehad.
Van Akaroa naar Lake Tekapo in het midden van het zuider-eiland. Wat was dat een prachtig meer. wij zaten aan de zuidkant van het meer en we zaten op een verhoging met 6 units en daarvandaan een schitterend uitzicht op het meer en de bergen rondom. Daar hebben we een heuse berg beklomen. Mount John. 1043 km boven het niveau waar we zaten (=710 km) Wat een steile klim. van begin tot eind. Voor wandelaars stond er een uur voor, voor geoefenden 45 min en Paul deed het in 42 min.voor driekwart was het bosgebied en het laatste stuk was helemaal open. Wel kwamen we beiden met een rood hoofd boven. daar zagen we een groot parkeerterrein dus bleek dat je ook met de auto kon. maar wij hadden de voldoening van de klim. boven is ook de sterrekijkerij. met maar liefst 3 grote sterrekijkers koepels.
Van Lake Tekapo naar Dunedin. Een reis naar het zuiden via lange wegen, tweebaans, waar je 100km mag rijden en waar fietsers ook op rijden en waar we zelfs een moeder met kinderwagen hebben zien lopen.
Dunedin is een gweldig leuke stad en wij zaten aan de rand van het centrum, tussen de studentenhuizen in. want van de 120.000 inwoners zijn er 25.000 inwoners. en dat was te merken ook.
We hebben Lanarch Castle bekeken. Een kasteel uit 1871. gebouwd aan de rand van het schiereiland op een hoge berg. We hebben een paar mooie locaties bekeken en zijn elke dag van de vier in het gezellige centrum geweest. 25 febr. naar de chocolade fabriek van Cadbury geweest. mmmmmmm.
Dinsdag 26 febr. we naar Invercargill. Wat we nog vergeten zijn te vertellen: het was prachtig weer, zonnig, met een koude wind uit het zuiden.